අම්මිගේ සුදු මල්
පළමු පරිච්ඡේදය - අම්මිගේ මතකය
දිලානි ඇගේ අම්මිගේ පරණ ගමේ ගෙදරට ආපහු එනකොට, අවට පරිසරය නිශ්ශබ්දතාවයක් තිබුණා. අම්මිගේ මරණයට පස්සේ මාස හයක් ගිහින් තිබුණා. ගෙදර උයනේ අම්මි රෝපනය කරපු සුදු මල් ගසේ මල් හුළඟට පියාඹනවා.
"අම්මි... ඔයා කිව්වා නේ මම ලොකුවෙලා ලස්සන කෙල්ලෙක් වෙයි කියලා. ඒත් දැන් මම තනියම ඉන්නවා..."
ඇය ගෙදර වැරැන්ඩාවේ ඉදගෙන අම්මිගේ ඡායාරූප දිහා බල බල හිටියා. ඇයට එක පාරම මතක් උනා අම්මා ජීවතුන් අතර ඉන්න දවස්වල ඇයට කියපු කතාවක්. අම්මි කියනවා "දිලානි පුතේ, ජීවිතේ කවදා හරි ඔයාට හොඳ කෙනෙක් හම්බ වෙයි. ඒ කෙනා ඔයාට ඇත්තටම ආදරේ කරයි."
කොළඹ ඇගේ රැකියාව හැරලා, ගමට ආපහු ආවේ අම්මිගේ ප්‍රාර්ථනාව ඉටු කරන්න. ඇය ගමේ කුඩා පාසල අලුත්වැඩියා කරලා, ළමයින්ට ඉගැන්වීම ඇගේ අලුත් ජීවිතය උනා.
දෙවන පරිච්ඡේදය - අහම්බෙන් හමුවීම
ඇය ගමේ පුස්තකාලයට ගිහිල්ලා කියවීමට පොතක් ගේන්න තීරණය කරා. ඇය ඇගේ ප්‍රියතම කර්තෘ මාර්ටින් වික්‍රමසිංහගේ පොතක් අතට ගන්නකොට, අනිත් අතකින්ම ඒම පොත තව කෙනෙක් ගන්න හදනවා.
ඔවුන් දෙන්නා එකිනෙකා දිහා බලද්දී, දිලානිගේ හිත ගැහෙන්න ගත්තා. ඒ කොල්ලා ටිකක් උසයි ලස්සනයී. බළල්ලෙකුගේ ඇස් වගේ ලස්සන ඇස් දෙකක් තමයි තිබුණේ. ඔහු ලස්සන හිනාවක් පැවා.
"මම අශ්වින්. මම මේ ගමේ අළුතින් ආවේ ගුරුවරයෙක් විදිහට. ඔයා?"
"මම දිලානි. මම ප්‍රාථමික පාසලේ උගන්වනවා."
"අනේ! අපි එහෙනම් යාළුවෝ වගේම නේ. එහෙනම් අපි මේ පොත එකට කියවමු කොහේ හරි."
තෙවන පරිච්ඡේදය - ගලා යන දින
දවස් ගණනක් යනකොට අශ්වින් සහ දිලානි හැම සවස්ම හම්බ වෙනවා. ගමේ පුරාණ රජමහා විහාරයේ බෝ ගහ යට ඉදන් කතා කරනවා. අශ්වින් කොළඹ ඉදන් ගමට ආවේ මරණයට පත්වුණු ගුරුවරයාගේ ස්ථානයට.
"දිලානි, මට කියන්නකෝ... ඔයා ගැන මගේ හිතේ ආදරයක් ඇති වෙලා තිබෙනවා."
"මටත් අශ්වින්... ඒත් මම බයයි. අම්මි නැති වෙලා මාස හයකට විතර පස්සෙම තමයි ඔයා මට හම්බ වුණේ. මම හිතන්නේ අම්මි ඔයාව මට එව්වා වගේ."
ඔවුන් ගමේ වැව ළඟට ගිහිල්ලා සඳට කතා කරනවා. අශ්වින් දිලානිගේ අත අල්ලගන්නවා. ඇගේ හිත ගැස්සීමක් දැනෙනවා.
"දිලානි, ඔයා මගේ ජීවිතයට ආවා වගේ. දැන් ඔයා නැතුව මට ජීවත් වෙන්න බෑ."
සිව්වන පරිච්ඡේදය - ප්‍රේමයේ පිපිල්ලීම
මාස කිහිපයක් යනකොට ඔවුන්ගේ ආදරය ගමේ කතා වෙනවා. අශ්වින් දිලානිගේ ගෙදරට එන්න පටන් ගන්නවා. ඇය ඔහුට කෑම බීම හදලා දෙනවා, මේ හැම දෙයක්ම ගමේ කට්ටිය කතා කරනවා.
"අශ්වින්, මම ඔයාට කියන්න ඕන දෙයක් තියෙනවා. අම්මි මරණයට පෙර මට කිව්වා, 'දිලානි, ඔයාගේ ජීවිත සහකරුවා හම්බ වෙනකොට ඔයාට හරියටම දැනෙයි කියලා. ඔයා එනකොට මට ඒ දැනීම ආවා."
අශ්වින් ඇගේ ඇස් දෙක අතෙන් වහගෙන ඇයගේ කම්මුලට දිගු හාදුවක් දුන්නා.
"දිලානි, මම ජීවිතේ කවදාත් ඔයා වගේ කෙනෙක් හම්බ වුණේ නෑ. ඔයා මගේ හිතේ හොඳම ප්‍රේම කතාව."
පස්වන පරිච්ඡේදය - අම්මාගේ විරුද්ධතාව
හැබැයි ප්‍රේම කතාවලට හැම වෙලේම සතුට විතරක් නෑ නේ. අශ්වින්ගේ අම්මා සුනේත්‍රා කොළඹ ඉදන් ගමට ආවා. ඇය අධ්‍යාපනයෙන් උසස් කාන්තාවක්. කොළඹ බැංකුවක ප්‍රධාන කාර්යාලයේ වැඩ කරනවා.
"අශ්වින්, ඔයා මොනවද මේ ගමේ කෙල්ලක් එක්ක ප්‍රේම සම්බන්ධයක් තියෙනවා කියන්නේ? ඔයාට කොළඹ හොඳ පවුලේ උගත් කෙල්ලෙක් හොයාගන්න පුළුවන්. ඔය ගමේ කෙල්ලව ඔයාට ගැලපෙන්නේ නෑ!"
ඇය දිලානි ඉස්සරහම එහෙම කිව්වා. ගමේ අය ඉස්සරහත් දිලානිට එක එක කතා කියලා ඇයව අපහසුතාවට පත් කරා.
"මේ කෙල්ල මගේ පුතාගේ අනාගතය විනාශ කරනවා! ගමේ කෙල්ලෙක් සමඟ විවාහ වුණොත් මගේ පුතාගේ සමාජ තත්ත්වය කඩා වැටෙනවා!"
දිලානිට ඒ කටුක වචන අහනකොට හිත කැඩුණා. ඇය අශ්වින්ට මෙහෙම කිව්වා කඳුළු සඟවගෙන.
"අශ්වින්, ඔයාගේ අම්මි හරි. මම ඔයාගේ ජීවිතයට හානියක්. ඔයා ඔයාගේ අනාගතය ගැන හිතන්න. අපි මේ සම්බන්ධතාව නවත්තමු."
හයවන පරිච්ඡේදය - වෙන්වීම
අශ්වින් ඔහුගේ අම්මිට පැහැදිලිව කිව්වා.
"අම්මි, දිලානි මගේ ජීවිතයේ හොඳම දෙය. ඇය හරිම දක්ෂ ගුරුවරියක්. ගමේ දරුවෝ ඇයට ආදරය කරනවා. ඇයගේ හිත කිරි වගේ පිරිසිදුයි. මම ඇයට ආදරය කරනවා."
"අශ්වින්, ඔයා මෝඩයෙක්! ඔයාට තිබෙන අවස්ථා ගැන හිතන්න! මම ඔයාව ගෙදර ආපහු ගෙන්නගෙන යනවා. ඔයා ඒ ගමේ කෙල්ලව අමතක කරන්න!"
සුනේත්‍රා අශ්වින්ව බලෙන් කොළඹට අරගෙන ගියා. ඇය ඔහුගේ සියලුම බාහිර සම්බන්ධතා තහනම් කරලා ගෙදර හිර කරලා තියාගත්තා. දිලානිට ඔහුගේ ගැන කිසිම අවබෝධයක් නැති වුණා.
මාස ගණනක් ගියා. දිලානි හිතුවා අශ්වින් ඇයව අමතක කරලා. ඇය සරල ගමේ කෙල්ලෙක් විතරයි. ඔහුට කොළඹ ලස්සන ජීවිතයක් ඇති කියලා.
සත්වන පරිච්ඡේදය - හදිසි අසනීපය
වසර හයක් ගියා. දිලානි තම ජීවිතයට හුරුවෙන්න උත්සාහ කළා. ඇය පාසලේ ප්‍රධාන ගුරුවරිය වුණා. හැබැයි අශ්වින්ගේ මතකය ඇගේ හිතේ ඇවිදගෙන ගියා.
එක් දවසක් ගමේ අයෙක් දිලානිගෙ ගෙදරට ඇවිත් මෙහෙම කිව්වා.
"දිලානි, ඔයා දන්නේ නැද්ද? අශ්වින්ගේ අම්මිට හදිසියේ ලොකු අසනිපයක් හැදිලා. ඇයව කොළඹ ඉදන් ගමට ගෙන්නලා තියෙනවා. ඇය ඇඳේ ඉන්නේ. කතා කරන්නත් බෑ."
දිලානිගේ හිත හදිසියේම කම්පනයක් ගියා. ඇයට සුනේත්‍රා ගැන අප්‍රසන්න බවක් දැනුණේ නෑ. ඇයට කොච්චර නරකම කළත් ඇය කැමතියි උදව් කරන්න.
"මම ගිහිල්ලා ඒ අම්මිව බලන්නම්."
ගමේ අය කිව්වා, "දිලානි, ඒ අම්මි ඔයාට දුෂ්ට කම් කළා නේ. ඔයා ඇයි ගිහිල්ලා ඇයව බලන්නේ?"
"ඒ අම්මි අශ්වින්ගේ අම්මි. මට ඒක ඇති අම්මාව බලන්න."
අටවන පරිච්ඡේදය - ආදරයෙන් හිත ගොඩ නැගීම
දිලානි සුනේත්‍රාගේ ගෙදරට ගියා. ඒ අම්මා ඇඳේ වැටිලා, ඇස් දෙක ඇරගෙන ඉන්නවා. ඒත් කතා කරන්න බෑ, ඇඟ හරවන්නත් බෑ.
"අම්මි... මම දිලානි. මම ඔබව බලාගන්න ආවා."
සුනේත්‍රාගේ ඇස් දෙකෙන් කඳුළු එනවා. ඇයට හිතන්න පුළුවන්, ඒත් කතා කරන්න බෑ.
දිනපතා දිලානි ගිහිල්ලා සුනේත්‍රාව බලාගන්නවා. ඇය ආහාර දෙනවා, ප්‍රතිකාර දෙනවා, ගෙදර පිරිසිදු කරනවා. ඇගේ පරන ඇදුම් හෝදනවා.
"අම්මි, ඔබ මට මුලදි විරුද්ධව හිටියත්, ඔබ අශ්වින්ගේ අම්මි. ඔබට ආදරය කරන්න මම ඉගෙන ගත්තා."
සුනේත්‍රා දිලානි දිහා බලනවා. ඇගේ හිත ගැස්සිලා. මේ කෙල්ල ඇයට මෙහෙම ආදරය කරනවා, ඇය ඉස්සර දුෂ්ට කම් කළත්.
නවවන පරිච්ඡේදය - අශ්වින්ගේ ආගමනය
මාස තුනක් ගියා. දිලානි අමාරුවක් නැතුව සුනේත්‍රාව බලාගන්නවා. ඒක් දවසක් දිලානි ගෙදරට ගියාම, කවුරුන් හරි ගෙදර ඇතුළේ කතා කරන හඬ ආවා. ඒ අශ්වින්ගේ හඬ.
ඇය ගෙදරට ගියාම, අශ්වින් ඇගේ අම්මා ළඟ ඉන්නවා. ඔවුන්ගේ ඇස් පුදුමයට පත්වෙනවා.
"දිලානි... ඔයාද අම්මිව බලාගන්නේ?"
"ඔයා ආවා නේ..."
"දිලානි, මම ඔයාට පොරොන්දුවක් දුන්නා. ඒත් අම්මි මාව හිර කරලා තියාගත්තා. අවසානයට අම්මි අසනීප වෙලා තමයි නැවතුණේ."
අශ්වින් දිලානිගේ අත අල්ලගන්නවා. "ඔයා මගේ අම්මිට කරපු දේවාල් මම දන්නවා. ඔයාගේ හිත කොච්චර හොඳයිද කියලා මම දැන් හොඳින්ම දන්නවා."
සුනේත්‍රා ඔවුන්ගේ කතා සතුටින් අහනවා. ඇගේ ඇස් වලට කඳුළු එනවා. ඇය කඳුළින් දැවෙනවා ඇය වරදියි කියලා.
දසවන පරිච්ඡේදය - අම්මාගේ හිත වෙනස්වීම
දසවන පරිච්ඡේදය - අම්මාගේ හිත වෙනස්වීම
තව මාස කිහිපයක් ගියා. සුනේත්‍රාට ටිකක් හොඳ වෙනවා. ඇයට ටිකක් කතා කරන්න පුළුවන්. දිලානි හැම දවසෙම ආවා. අශ්විනුත් ආවා.
"දිලානි පුතේ" සුනේත්‍රා ටිකක් අමාරුවෙන් කියනවා."ඔව් කියාන්න අම්මි?"
"මම ඔයාට නොයෙකුත් නින්දා අපහාස කළා. ඒත් මම දැනගෙන හිටියේ නැහැ මෙතරම් සුන්දර හිතක් ඔයාට තිබෙන බව."
දිලානි සුනේත්‍රාගේ අත අල්ලනවා. "අම්මි, ඔයා කරපු දේවල් ගැන මම හිතන්නේ නෑ. ඔයා අශ්වින්ගේ අම්මි. ඒක ඇති මට ඔයා ගැන බලන්න."
"අශ්වින් ඔයා දිලානිව විවාහ කරන්න.
අශ්වින් හැඬුවා. "අම්මි, ඔයා හරි. දිලානි මගේ ජීවිතය. අපිට ඔයාගේ ආශීර්වාදය දෙන්න."
"මම ඔයාලා දෙන්නාට ආශීර්වාද කරනවා. ඔයාලා සතුටින් ඉන්න
එකොළොස්වන පරිච්ඡේදය - සමගියෙන් ගෙදර
සුනේත්‍රා ටික දවසකින් සාමාන්‍යයෙන් සනීප වුණා. ඇය අශ්වින් සහ දිලානිට කිව්වා ඒ අය එක්ක ගෙදර ජීවත් වෙන්න. ඔවුන්ට ඇගේ දුක සහ සතුට බෙදාගන්න.
දිලානි සුනේත්‍රාට ඇගේ ප්‍රියතම ආහාර හැදුවා. ආයුර්වේදය ඔස්සේ ප්‍රතිකාර කරනවා. ඇය ටික ටික හොඳ වෙනවා.
"දිලානි, ඔයා මගේම දුවක් වගේ. මම ඔයාගේ ගැන අඩම්බරයෙන් කතා කරනවා."
"අම්මි, ඔයා මගේ අම්මි තමයි. මම ඔයාගේ දුව."
අශ්වින් ඔවුන්ගේ ප්‍රේමය දිහා බලනවා. ඔහු හිතනවා තම ජීවිතයේ හොඳම අත් දැකීම මෙයයි කියලා.
දොළොස්වන පරිච්ඡේදය - අම්මාගේ ආශීර්වාදය
සුනේත්‍රාට ගොඩක් හොඳ වෙලා. ඇයට ඇවිදගෙන යන්න පුළුවන්. ඇය දිලානිගේ ගේදරට ගියාම දැක්ක දිලානිගේ අම්මිගේ සුදු මල් ගහා.
"අනේ... කොච්චර ලස්සන මල් ගහක්ද... මේ ගහ දිලානිගේ අම්මිගේ ආශීර්වාදය වගේ."
"අම්මි, මම හිතනවා මගේ අම්මි අපිව බලාගන්නවා කියලා."
"ඔයාගේ අම්මි අපි දෙන්නාටම ආශීර්වාද කරනවා. මම දන්නවා."
සුනේත්‍රා දිලානිට කිව්වා, "දිලානි, ඔයා මගේ පුතාගේ ජීවිතයට ආවා ඔයාගේ අම්මිගේ ආශීර්වාදයෙන්."
අවසන් පරිච්ඡේදය - සදහටම එකට
අශ්වින් සහ දිලානිගේ විවාහ මංගල්‍ය ගමේ රජමහා විහාරයේ සිදු වුණා. සුනේත්‍රා ඔවුන්ගේ විවාහයේ සතුටින් සහභාගි වුණා. මුළු ගමම ඔවුන්ගේ සතුටට හවුල් වුණා. අම්මිගේ සුදු මල් ගස ඒ දවසේ අතිශයින් පිපිලා තිබුණා.
දිලානි හිතුවා අම්මි ඇගේ ආදරයට ආශීර්වාද කරනවා කියලා.
"අශ්වින්, අම්මි කිව්වා මාව ආදරය කරන කෙනා හම්බ වෙයි කියලා. ඔයා ඒ කෙනා."
"දිලානි, අපේ ආදරය අම්මිගේ සුදු මල් ගස වගේ සදහටම පිරිසිදුව පිපෙන්නම්."
සුනේත්‍රා ඔවුන්ගේ ළඟ ගිහිල්ලා කිව්වා, "දරුවෝ, ඔයාලගේ ආදරය මගේ හිත වෙනස් කරලා. මම ඔයාලට ආදරය කරනවා."
ඔවුන් ගමේ ඔවුන්ගේම ලස්සන ගෙදරක ජීවත් වෙනවා. දිලානි පාසලේ ඉගැන්වීම දිගටම කරගෙන ගියා. අශ්වින් ගමේ දරුවන්ට ගණිතය උගන්වන්න පටන් ගත්තා. සුනේත්‍රා ඔවුන්ගේ ගෙදරට ආවා දිගටම නවතින්න.
ඔවුන්ගේ ආදරයෙන් පුංචි කුමාරියක් ද ඉපදුණා. ඔවුන් ඇයට නම තැබුවේ 'සුදු මලී' කියලා. සුනේත්‍රා ඇගේ කිරි අම්මා වුණා.
අම්මිගේ සුදු මල් - අවසානය
දිලානි සහ අශ්වින්ගේ ප්‍රේම කතාව ගමේ දරුවන්ට ආදර්ශයක් වුණා. ඔවුන්ගේ ආදරය ගමේ සියලු දෙනාට දිරිය දුන්නා. සුනේත්‍රාගේ හිත වෙනස්වීම ගමේ අනේකුත් ප්‍රේම කතාවලට උදාහරණයක් වුණා. අම්මිගේ සුදු මල් ගස ගමේ ලස්සනම ගසට පත්වුණා.
සෑම වසරකම ඒ මල් පිපෙනකොට, ගමේ අය කියනවා ඒක දිලානිගේ අම්මිගේ ආශීර්වාදය කියලා අදටත්...
.ඔබට මේ කතාව හොඳයි නම් අපිව subscribe කරන්න අමතක කරන්නත් එපා.ලයික් කරලා, කමෙන්ට් කරලා, share කරන්නත්, අමතක කරන්නත්එපා.එතෙක් ඔබට සුභ දවසක්